AKLIMDAKİLER // 6 Kasım – 8 Aralık 2012 // NURDAN LIKOS // Galeri İlayda

AKLIMDAKİLER
6 Kasım – 8 Aralık 2012
NURDAN LIKOS
Galeri İlayda


Sanatçı, Aklımdakiler serisinde kendi kişisel hikâyesinden yola çıkarak kadınlara ait bir dünyanın mahremiyetini/günahlarını konu alır. Genç sanatçı Likos’un da hayatı her kadınınki gibidir. Ancak O, diğer kadınlardan farklı olarak kendi gerçeklerini resimleriyle görünür kılar. Resimdeki kadın kendisidir, galeriye asıldığındaysa herhangi bir kadın olur. İlk serisinde çoğunlukla yatakta ya da bazen de tanımlanmaz bir mekânda kendisiyle hesaplaşma anını izlediğimiz Likos, yeni çalışmalarında sokağa çıkar günlük hayatın içine karışır.

Sanatçı üretimlerinde kendisinin de yaşadığı çelişkili bir dünyanın tanımlamasını yapmaya çalışır. Kadın-erkek, yaşam-ölüm, cinsellik-hastalık vs… Likos’un, zıtlıkların uyumu olarak bilinen ying yang kavramını işlerinde bir referans olarak kullandığını söylemekte de yarar vardır. Siyah beyaz renk kullanımını sıklıkla tercih etmesi bu nedenle tesadüf değildir.
Likos, Tracey Emin’in 90’larda ortaya koyduğu itiraf sanatının bugün başka bir coğrafya ve zaman diliminde yorumlamakta, yaşamında var olan durumları fütursuzca ortaya sermek yerine resimlerinde yarattığı renkli formlar aracılığı ile izleyenle paylaşmaktadır.
In the series of ”The Things
On My Mind” the artist focuses on the women’s world which is private and full
of sins, which is based on her own life. Young artist Likos’ s life is like
every women’s life. Apart from others, she makes her reality visible with her
paintings. She is the woman in the painting but when it’s hung on the walls of
the gallery, she becomes any women who is observing it. In her first serial,we
watch her as she’s alone in bed or somewhere uncertain, now in her new
serial,she goes out and joins into the daily life.

The artist tries to explain
a world that she’s living with contradictions. Man-woman,life-death,sexuality-illness,
etc… It’s important to point out, Likos uses Ying Yang, which is known as a
harmony of contrasts as a reference. This is why, it’s not a coincidence that
she’s prefering to use black and white in her works.

What Tracey Emin produced
”Confession Art” in the 90’S, Likos, interprets this as it is in nowadays
geography and time,she shares what’s she is doing with the colorful forms with
audiences instead of revealing what’s happening in her life, jauntily. 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir